ه گزارش خبرگزاري فارس به نقل از ستاد خبري سومين جشنواره بينالمللي فيلم شهر، رئيسيان در مورد ارتباط بين فيلم و سينما با مقوله شهر و معماري شهري عنوان كرد: ما اصولا در فيلم چيزي به نام فضا يا اتمسفر فيلم داريم كه در مجموع حال و هواي فيلم را انتقال ميدهد.
وي افزود: بر خلاف تصوري كه ازمعماري وجود دارد مبني بر اينكه معماري يعني لوكيشن، در حقيقت تعريف واقعي معماري فضاسازي با سايه و نور است. برخي معتقدند معماري ماكت تاريخ است و يك شناخت عمومي از جامعه و اجتماع در يك روزگار خاص به ما ميدهد. بنابراين معماري در سينما صرفا لوكيشن نيست بلكه فضاي فيلم را شامل ميشود.
رئيس كانون كارگردانان ادامه داد: فضاي شهر بيقوارهاي مثل تهران، هم از لحاظ فضاهاي داخلي و هم فضاهاي شهري و بيروني براي تصاوير سينماي جدي و تاثيرگذار مناسب نيست، بنابراين همواره مجبوريم فضاي مناسب را با نگاهي كه در درون مجموعه داستان تركيب ميشود ايجاد كنيم تا چيز تازهاي به نمايش درآيد.
وي افزود: در مقابل شهري مانند اصفهان يك ماكت كامل و مناسب براي فيلمسازي است و همه چيز را به طور همزمان در اختيار فيلمساز قرار ميدهد، اما ساخت فيلم در شهرهاي ديگري به غير از تهران نيز مشكلات خاص خود نظير گرفتاريهاي اداري و اجرايي و هزينههاي سنگين را در بر دارد كه سبب ميشود فيلمها كمتر به ساير شهرها بروند.
رئيسيان تصريح كرد: بنابراين كلان شهري مثل تهران نياز به فضاهاي تازهاي براي فيلمبرداري دارد. به عنوان نمونه ما تا كنون در هيچ فيلم سينمايي يك پلان هوايي از شهر تهران نداشتهايم و اين عيب بزرگي است، زيرا بخشي از ويژگيهاي يك شهر در پلانهاي هوايي خيلي بهتر ديده ميشود.
وي ادامه داد: اما به دليل اينكه در برخي مناطق اجازه پرواز داده نميشود و همچنين اين كار هزينههاي گزافي دارد، عملا تاكنون هيچ تصوير زيبايي كه از بالا از شهر تهران و به منظوراستفاده در فيلم گرفته شده باشد، وجود ندارد، به جز يك سري تصاوير خبري كه آنها هم هيچ كاربردي در فيلمها ندارد.
اين كارگردان در پايان عنوان كرد: به اعتقاد من شهرداري به عنوان يك حركت موثر ميتواند در رفع اين مشكل پيشقدم شده و حداقل براي پروژهها و فيلمسازان مطرحي كه اين پلانها به نحوي برايشان كاربرد دارد، شرايط وامكاناتي را فراهم آورد.